essays - the insusceptible machines

 
" A great epoch has begun.There exists a new spirit.
Industry, overwhelming us like a flood which rolls on towards its destined ends, has furnished us with new tools adapted to this new epoch, animated by the new spirit. (…)"
 
Le Corbusier

Sommige mensen kunnen erg enthousiast worden over technologie en daar is alle reden toe. Ieder moment van de dag dienen er zich in onze wereld nieuwe technologieën, uitvindingen, apparaten en machines aan die onze levens gemakkelijker, plezieriger en misschien wel langer zullen maken. Het geeft ons de mogelijkheid om steeds sneller, groter en verder te gaan. Het geeft ons meer voor minder. Technologie is dus iets schitterends: het opent nieuwe perspectieven voor ons. Omdat technologie zo mooi is vertrouwen we op de mogelijkheden ervan en we gebruiken deze nieuwe mogelijkheden volop. Daardoor heeft technologie een enorme invloed op de dingen om ons heen. Want vrijwel alles op deze wereld heeft technologie in zich of is mogelijk gemaakt door technologie. Technologie bevindt zich daarmee niet enkel binnen het domein van de machines, computers, gadgets, etc. maar ook binnen het domein van de architectuur en de gebouwde omgeving.
Maar hoe komt het dat zoiets moois mij tegelijkertijd angst inboezemt? Waarom kom ik toch iedere keer weer uit bij die apocalyptische gedachten als ik even verder denk over technologie? In dit essay probeer ik mezelf te verdiepen in mijn angst voor technologie. Hierbij zal ik kort ingaan op de angst voor de verschillende bijverschijnselen van technologie: afhankelijkheid, snelheid, de onmenselijke schaalniveaus en de aantasting van de natuur.
De kern van deze tekst zal echter gaan over het feit dat technologie de wereld en de dingen om ons heen complexer en daarmee minder inzichtelijk maakt. Ondanks dat we technologie als mens zelf gemaakt hebben lijkt het geëvolueerd te zijn tot iets dat voorbij ons verstand ligt. De consequenties van de technologie kunnen we daarbij niet overzien of voorspellen. Dat maakt mij bang, maar waarom? Waarom heb ik het idee het inzicht in de technologie kwijt te zijn en waarom wil ik dit inzicht hebben? Hoofdvraag van dit essay is dan ook hoe we om kunnen gaan met iets dat voorbij ons bevattingsvermogen ligt.
Daarbij wil ik graag onderzoeken hoe we inzicht in de wereld en de architectuur kunnen blijven houden waarop de technologie een steeds grotere invloed heeft. Moeten we de technologie gaan verhullen en verbergen of moeten we ons er gewoonweg neutraal tegenover opstellen? Of is er een andere manier waarop we de dingen weer inzichtelijk kunnen laten zijn?

 

All material on this site is copyrighted. Unless otherwise stated, please cite Daan Koch as the author and www.daankoch.com as the publisher. copyright © daan koch 2012